کد خبر: 2544

عطر و طعم دلنشین خوراکی‌های خانگی این خانه را زنانی می‌آفرینند که از تاریک‌ترین نقطه‌های شهر آمده‌اند. از اعماق تصورات خاموش مردانی که به جای عشق، خشونت می‌کنند. به جای نوازش، تنبیه و به جای گشودن آغوش برای زن یا دختر خود، تحقیر می‌کند. زنان آسیب دیده از خشونت در این خانه راه و رسم زندگی دور از تحقیر و تنبیه را فرامی گیرند و با کارآفرینی غرور از دست رفته خود را بازمی‌یابند.

به گزارش نیکوکار، ساختمان پلاک ۱۵ واقع در یکی از خیابان های خوش، مامن امنی برای زنان آسیب و خشونت دیده ای است که روی آرامش را در روزها و شب های زیادی از عمرشان ندیده اند اما امروز با عنوان آشپز و قناد، محصولات خوشمزه ای را به دست مشتریان خود می دهند و از این راه درآمدزایی می کنند.
این زنان تا پیش از این اعتماد به نفس راه رفتن در خیابان را هم نداشتند اما امروز توانمند و قوی شده اند. زنانی که برای درخواست ساده ترین نیازهای زندگی شان از سوی مردان زندگی شان به باد کتک گرفته یا تحقیر می شدند اما امروز به لطف تلاش خود می توانند محترمانه از حقوق شان دفاع کنند.

اینجا حال ما خوب است
«اینجا حال خانم ها خوب است. اوایل حین کار می زدند زیر گریه. آنقدر فشار و مشکلات روحی و اقتصادی روی دوششان سنگینی می کند که گاهی طاقتشان طاق می شود».

به  گفته مهندس فاطمه معلایی مدیر واحد صنایع غذایی موسسه آتنا، خیلی  از این خانم ها به  خاطر تحقیر و تنبیه های بی رحمانه از سوی مردان خانواده شان اعتماد به نفس خود را از دست داده و افسردگی های شدید دارند. «یکی از خانم های اینجا با وجود اینکه همسرش تحت مشاوره های متعدد موسسه قرار گرفت اما اصلاح ناپذیر بود و مدام همسرش را آزار می داد. با این حال اما همسر این آقا به خاطر نداشتن هیچ سرپرست و حامی دیگری باز حاضر بود تن به این زندگی بدهد. یکبار با حالت درمانده و مظلومانه ای گفت: مگر من چه می خواهم؟ من فقط می خواهم زندگی کنم. یک زندگی آرام به دور از تنش و درگیری داشته باشم. این خانم به خاطر ازدواج با همسرش که مهاجر بود از خانواده خود طرد شده، از طرفی همسرش هم وی را آزار و اذیت شدید می کرد. حالا در خانه امن آتنا حضور دارد و سعی داریم او را به زندگی بازگردانیم اما همه تلاشمان برای مشاوره دادن به  همسر وی برای اصلاح  اخلاق و شرایط زندگی شان بی فایده بود. زیرا هربار که قول می داد این خانم را اذیت نکند اما باز کارهایش را تکرار می کرد و هربار بدتر از قبل. این بود که مجبور شدیم این خانم و پسر هشت ساله اش را به خانه امن بیاوریم زیرا جانشان در خطر بود».
اما حالا هر روز که از کار و فعالیت این زن  و زنان مشابه وی در آشپزخانه آتنا می گذرد، حالشان نیز بهتر می شود.

آنها مشکلاتشان را پشت در این مجموعه می گذارند و عزمشان را برای یادگیری و ارائه محصولاتی باکیفیت به دست مشتریانشان جزم می کنند. «هرچقدر که این خانم ها در کارشان حرفه ای تر می شوند، اعتماد به نفسشان نیز بالا می رود و به کار و عملکردشان ایمان  می آورند. از طرف دیگر کسب درآمد هم دارند و می توانند از این راه هزینه های زندگی خود و فرزندشان را تامین کنند».

توانمندی با عطر گلاب و زعفران
اینجا یکی از ساختمان های موسسه ارتقاء کیفیت زندگی زنان آتنا است. محلی برای توانمندسازی و خوداشتغالی زنان و دخترانی که از تاریک ترین نقطه های شهر، خودشان را به اینجا رسانده اند تا آجرهای زندگی شان را از نو بنا کنند.
داخل ساختمان بوی خورشت قیمه با عطر زعفران و گلاب پیچیده. در این طبقه با بوی وسوسه برانگیز قیمه مجلسی و در طبقه دیگر با بوی شیرین و خوشمزه وانیل دل هر تازه واردی ضعف می کند.
خانم ها در حالی که لباس فرم سفید به تن و کلاه به سر گذاشته اند مشغول آشپزی هستند.

آنها در تلاش هستند تا هنگام ظهر غذاهای سفارشی را به دست مشتریانشان که چند شرکت و اداره هستند برسانند. خوش قولی از اولیت های کاری آنها است.
به  گفته معلایی، واحد غذایی آتنا شامل دو طبقه است. طبقه اول آشپزخانه و طبقه دوم شیرینی پزی.
«هدف ما اشتغال و توانمندسازی زنان و دختران آسیب دیده و خشونت دیده تحت پوشش موسسه آتنا است. سعی داریم کیفیت زندگی آنها را با تکیه بر توانایی های خودشان ارتقاء دهیم».
هنوز گپ و گفتمان با خانم معلایی شروع نشده که خانم میان سالی با یک سینی چای و بشقاب چیزکیک به استقبالمان می آید. معلایی می گوید: این چیزکیک خوردن دارد. محصول دست خانم های اینجا است. کافی است مقداری از این کیک را میل کنید تا طعم شگفت انگیز لیمویی آن را زیرزبانتان مزه  کنید.
شاید باورش سخت باشد اما این خانم ها که اغلب از دل آسیب هایی بزرگ به اینجا آمده اند، صفرکیلومتر بوده اما در مدت کوتاهی با آموزش های حرفه ای مربیان داوطلب مجموعه توانسته اند هنرشان را در قالب پخت غذاهای ایرانی و فینگرفودها یا درست کردن کیک و شیرینی و کوکی به  نمایش بگذارند.
پیش از این اما خانم ها برای شروع در ساختمان اصلی آتنا انواع ترشی، مربا، سبزیجات پخته شده  و… درست می کردند اما حالا در ساختمانی مستقل کارشان را به  صورت حرفه ای از سر گرفته اند.
حالا در این ساختمان ۲۰ نفر به  صورت ثابت و پنج الی ۱۰ نفر به صورت متغیر مشغول به کارند. «بعضی از خانم ها به خاطر مشکلاتی که دارند به صورت ثابت نمی توانند حضور داشته باشند اما سعی می کنند ارتباطشان را حفظ کرده و گاهی  برای انجام  کار و آموزش به اینجا می آیند».

عدم اشتغال آسیب پذیری بیشتری همراه دارد
معلایی ادامه می دهد: خانم های تحت پوشش آتنا اغلب دچار آسیب و خشونت هستند اما عدم اشتغال و توانمندی می تواند آنها را بیش از پیش دچار آسیب کند. این درحالیست که امروز می توانند درامد هم کسب کنند.
معلایی تعریف می کند که همسران این زنان یا دچار اعتیاد هستند یا مشکلات اعصاب و روان  دارند.

در این بین زنانی نیز هستند که همسرانشان فوت شده و تمام هزینه های زندگی خود و فرزندانش را باید تامین کند. به همین دلیل این افراد نیاز دارند تا مهارت یاد بگیرند و از این راه کسب درآمد کنند. آنها در محل آشپزخانه و شیرینی پزی موسسه آتنا حقوق ماهیانه دریافت می کنند و سود حاصل از فروش محصولات نیز به چرخه این موسسه بازمی گردد تا صرف هزینه های دارو، درمان، آموزش، تحصیل و… این دختران، زنان و فرزندان آنها شود.
معلایی می گوید: در قسمت آشپزی خانم ها غذاهای بیرون بر از جمله قیمه، قورمه سبزی، زرشک پلو با مرغ و… همچنین چندباری هم فینگرفود تهیه کرده اند. در کنار این انواع سبزی سرخ شده، پیاز داغ، ترشیجات و… نیز  برای فروش آماده می کنند.
در بخش قنادی هم انواع کیک، کوکی، شکلات های فانتزی، شیرینی و… توسط خانم هایی که به شیرینی پزی علاقه مند هستند،با مدیریت و نظارت خانم‌ حانیه شکوری، درست می شود و بخشی از آن را به کافه ها می فروشیم.
انجام این کارها ذوق زیادی را برای این زنان و دختران ایجاد کرده است. آنها هر بار با شوق و اشتیاقی مضاعف برای کار و فعالیت به اینجا می آیند. «از زمان فعالیت رسمی خانم ها در این ساختمان مدت زیادی نگذشته و درحال حاضر ۱۰۰ غذا روزانه تهیه و به دست مشتریانمان می رسانیم اما هنوز تا سوددهی راه طولانی در پیش داریم و ابتدای راه هستیم و آشپزخانه ظرفیت دارد تا ۳۰۰ عدد غذای گرم روزانه تهیه کند.بدون شک این اتفاق با حمایت مردم از این زنان و دختران آسیب و خشونت دیده و خریداری محصولاتشان محقق خواهد شد».

بازیابی غرور از دست رفته
در این آشپزخانه خانم ها همه موارد بهداشتی را در تولیدات خود رعایت می کنند. آنها همگی لباس فرم به تن دارند، چکمه به پا و از کلاه و مقنعه برای پوشش خود استفاده می کنند.

حین کار نیز مدام دستکش به دست دارند و تفکیک زباله نیز در دستور کارشان قرار دارد. «سرآشپز مجموعه خانمی حرفه ای هستند که در عین‌حال مشکلات خودشان را هم دارند. خوشبختانه با شروع فعالیت در اینجا با توانمندی خودشان برخی از مشکلاتشان برطرف شده و  از طرفی هنرآشپزی شان را در اختیار خانم های دیگر قرار داده و فوت و فن پخت غذا برای تعداد بالا را به بقیه نیز آموزش دادند».
بخش قنادی نیز تحت مدیریت خانم شکوری حال و هوای مخصوص به  خود را دارد.

دیوارها با رنگ های شاد رنگ آمیزی شده و عطر شیرین وانیل فضا را پر کرده است. خانم های قناد کارشان به پایان رسیده و دست سازه  هایشان داخل فر بزرگی که وسط اتاق قرار دارد گذاشته اند و مشغول تمیز کردن میز کارشان هستند. آنها امیدوارند روزی قنادهایی توانمندی شده و برای خودشان کسب و کار راه بیندازند.

این  درحالیست که آموزش های آنها مدام با شرکت در کلاس های مربیان داوطلب ارتقاء می یابد تا با به روز ترین متدها برای پخت کیک و شیرینی آشنا شوند. «کلاس ها توسط مربیان حرفه  ای و داوطلب در همین محل دایر می شود و ما در این  بخش  توانسته ایم بخشی از کیک و کوکی های مورد نظر چند کافه را تهیه کنیم و به  دستشان برسانیم. حالا در فکر تهیه سفارش های شب عید هستیم و امیدواریم مردم از محصولات دست این خانم ها استقبال کنند. چراکه آنها به شوق فروش محصولاتشان هر روز به  اینجا می آیند و وقتی متوجه می شوند سفارش بیشتری دارند از شادی روی پایشان بند نیستند و با علاقه  مضاعفی کارشان را ادامه می دهند». به گفته معلایی آنها  در تولید محصولات آشپزخانه و قنادی از مواد باکیفیت و مرغوب استفاده می کنند تا محصولی مطمئن و باکیفیت هم سطح  رستوران ها و کارگاه های حرفه ای به دست مشتری بدهند و رضایت آنها را جلب کنند.
امروز موسسه آتنا بیش از گذشته در تلاش برای مهارت آموزی زنان و دخترانی است که با انبوهی  از مشکلات به این موسسه پناه آورده و در تلاش برای به دست آوردن غرور و اعتماد به نفس از دست رفته شان هستند.

 

منبع: ایرنا

 

انتهای پیام/