نیکوکار

کودکان سندرم داون، شیرین و دوست داشتنی

همینکه با او چشم تو چشم شدم، لبخند ملیحی توی چهره اش نقش بست و من را به سمت خودش دعوت کرد. بعد از سلام، خیلی باادب و با لکنت زبانی که داشت، سوال کرد شما دکتری؟ من که از حال و احوالش خبر داشتم، گفتم نه پسرم. من خبرنگارم.