به گزارش نیکوکار، در تقویم کشور روزهای هفتم و هشتم تیر ماه مصادف با سالروز بمباران شیمیایی شهر سردشت روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی نام گرفته است. روزی که در آن صدها نفر از هموطنانمان قربانی جنایتی شدند که روی سیاهی آن تا ابد بر پیشانی مدعیان حقوق بشر خواهد ماند.

این روزها در میان هیاهو و جولان ویروس کرونا، جانبازان و بیماران شیمیایی این جنایت، ریسک پذیرترین افراد در برابر کرونا هستند به همین دلیل بیش از هر زمانی نیازمند توجه می باشند.

رئیس جمعیت هلال احمر پس از تصدی مسئولیت در این جمعیت همواره حساسیت ویژه ای بر خدمت رسانی به این جانبازان و بیماران شیمایی داشته و تا کنون چندین مرتبه دستورات و اقدامات مستقیمی را صادر کرده است.

طی این چند روز و در سالگرد این رویداد تلخ، دکتر کریم همتی در اقدامی فوری دستور داده تا اقلام بهداشتی مورد نیاز در اختیار مردم شهرهای سردشت و پیرانشهر قرار گیرد.

در همین راستا امروز(جمعه) مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان آذربایجان غربی و جمعی از جوانان و داوطلبان هلال احمر شهر سردشت به همراه فرماندار و رئیس بنیاد شهید شهرستان، یکهزار و ٢٠٠ بسته اقلام ضروری بهداشتی را به ۵۰۰ خانوار مصدومان شیمیایی این دیار اهداء و توزیع کردند.

این بسته های بهداشتی شامل ضدعفونی کننده دست و پوست، ماسک و دستکش است.

انتظار می رود با توجه به وضعیت جسمی شیمیایی شدگان و مردم این شهر این رسیدگی ها تداوم داشته باشد.

بمباران شیمیایی سال ۱۳۶۶ سردشت توسط رژیم بعث عراق، این شهر را در ردیف نخستین شهرهای قربانی سلاح های کشتار جمعی در جهان قرار داد؛ اقدام نامبارکی که رد پای کشورهای استکباری که این بمب ها را در اختیار این رژیم قرار داده بودند، در فجایع آن مشخص بود.

هفتم تیر سال ۱۳۶۶ رژیم بعث عراق با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد که در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و بیش از هشت هزار نفر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و دچار مصدومیت شیمیایی شدند.

بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و این شهر اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامیده شد.

پس از این بمباران شیمیایی بسیاری از مردم این شهر که هیچ اطلاعی از این نوع بمب‌های نامتعارف نداشتند، برای یاری رساندن به مصدومان و نجات کسانی که در زیر آوارها مانده بودند به محل اصابت بمب‌ها رفتند و همین امر باعث شده شمار آسیب دیدگان بیشتر و بیشتر شود و بسیاری از مصدومان با تأخیر به مراکز درمانی در شهرهای تبریز، ارومیه و تهران منتقل شدند.

انتقال مصدومان شیمایی از طریق هوایی انجام شد و با توجه به حاکم شدن شرایط جنگ و مرزی بودن سردشت با تأخیر صورت گرفت و آثار مواد شیمیایی بر روی جسم مصدومان بویژه کودکان، تا سال‌ها باقی بماند.

هنوز هم پس از گذشته ۳۳ سال از این رویداد تلخ بسیاری از ساکنان این شهر، از آن رنج می‌برند و جانبازان شیمیایی سردشت که بیشتر مشکل تنفسی دارند در این مدت بین مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/